lol ! |
1. Daripada Zaid bin Wahb al-Juhani katanya: Apabila al-Hasan bin ‘Ali
a.s. ditikam di al-Madain aku datang menemuinya dalam keadaan dia
mengadu kesakitannya. Maka aku pun berkata kepadanya: “Apa pandanganmu
wahai anak Rasulullah kerana sesungguhnya orang ramai dalam keadaan
kebingungan (dengan apa yang berlaku)? Dia pun menjawab: “Demi Allah!
Aku fikir Mu’awiyah lebih baik untukku daripada mereka-mereka ini.
Mereka mendakwa bahawa mereka adalah Syi’ahku tetapi mencari peluang
untuk membunuhku, merampas barangan berhargaku dan mengambil hartaku.
Demi Allah! Jikalau aku mengadakan perjanjian dengan Mu’awiyah, dia akan
melindungi darahku dan aku merasa aman dengan (perlindunganny a)
terhadap keluargaku. Itu adalah lebih baik daripada mereka (Syi’ah)
membunuhku lalu akan terabailah kaum keluargaku dan isteriku. Demi
Allah! jikalau aku memerangi Mu’awiyah mereka akan menangkap aku
sehingga mereka akan menyerahkanku kepadanya (Mu’awiyah) sebagai
tawanan. Demi Allah! jika aku mengadakan perdamaian dengannya dan aku
dalam keadaan mulia adalah lebih baik daripada dia membunuhku sebagai
tawanan atau dia akan membantuku lalu ia menjadi ikutan kepada Bani
Hasyim di akhir zaman.
(Rujukan: Ahmad bin Ali bin Abi Talib at-Thabarsi al-Ihtijaj jil. 2 hal. 290)
Kesimpulan:
- Ahlul Bait iaitu Sayyidina Hasan r.a. yang didakwa oleh Syi’ah
sebagai imam kedua mereka tidak percaya terhadap golongan yang mendakwa
sebagai pengikutnya iaitu golongan Syi’ah.
- Sayyidina Hasan r.a. menyedari bahawa Syi’ah telah cuba untuk membunuhnya dan merampas segala hartanya.
- Sayyidina Hasan r.a. juga menyedari bahawa Syi’ah hanyalah golongan
pembelot yang hanya mendakwa sebagai pengikut setia sahaja.
2. Syi’ah: Imam Maksum Menjadikan Laknat Kepada Sahabat Nabi S.A.W. Sebagai Wirid Selepas Sembahyang
Daripada Husain bin Thuwair dan Abi Salamah as-Sarraj, kedua-duanya berkata: “Kami mendengar Abu Abdillah a.s. melaknat selepas setiap sembahyang fardhu empat orang lelaki dan empat orang perempuan iaitu si-fulan, si-fulan, si-fulan dan Mu'awiyah serta ia menyebut nama mereka dan si-fulanah, si-fulanah[1], Hindun dan Umm al-Hakam iaitu saudara perempuan Mu'awiyah”.
(Rujukan: Muhammad bin Ya’kob al-Kulaini al-Furu’ min al-Kafi jil. 3 hal. 342)
Kesimpulan:
Ø Syi’ah mengatakan imam maksum di sisi mereka mengajarkan supaya melaknat sahabat-sahabat
Nabi s.a.w. selepas setiap kali sembahyang.
Ø Syi’ah bukan sekadar membenci, mengkafirkan dan melaknat sahabat-sahabat Nabi s.a.w. bahkan lebih dari itu menjadikan laknat kepada mereka sebagai amalan rutin harian.
3. Syi’ah: Abu Bakar Dan Umar Dilaknat Oleh Allah, Malaikat Dan Sekalian Manusia
4. Syi’ah: Kepercayaan Kepada Imam Dua Belas Adalah Rukun Islam Paling Utama
SOURCE : PISSKTB
2. Syi’ah: Imam Maksum Menjadikan Laknat Kepada Sahabat Nabi S.A.W. Sebagai Wirid Selepas Sembahyang
Daripada Husain bin Thuwair dan Abi Salamah as-Sarraj, kedua-duanya berkata: “Kami mendengar Abu Abdillah a.s. melaknat selepas setiap sembahyang fardhu empat orang lelaki dan empat orang perempuan iaitu si-fulan, si-fulan, si-fulan dan Mu'awiyah serta ia menyebut nama mereka dan si-fulanah, si-fulanah[1], Hindun dan Umm al-Hakam iaitu saudara perempuan Mu'awiyah”.
(Rujukan: Muhammad bin Ya’kob al-Kulaini al-Furu’ min al-Kafi jil. 3 hal. 342)
Kesimpulan:
Ø Syi’ah mengatakan imam maksum di sisi mereka mengajarkan supaya melaknat sahabat-sahabat
Ø Syi’ah bukan sekadar membenci, mengkafirkan dan melaknat sahabat-sahabat
3. Syi’ah: Abu Bakar Dan Umar Dilaknat Oleh Allah, Malaikat Dan Sekalian Manusia
Hannan daripada ayahnya daripada Abi Ja’far a.s. (Muhammad al-Baqir),
katanya (perawi iaitu ayah Hannad): saya berkata kepadanya: “Apakah
anak-anak Ya’kub itu adalah nabi-nabi? Beliau (Abu Ja’far) menjawab:
“Tidak! Tetapi mereka adalah keturunan anak nabi-nabi. Mereka tidak
meninggalkan dunia kecuali dalam keadaan bahagia, bertaubat dan
mengingati apa yang mereka lakukan. Sesungguhnya syaikhain (dua orang
syaikh. Maksud syaikhain di dalam kitab-kitab Syi’ah ialah Abu Bakar dan
Umar) telah meninggalkan dunia dalam keadaan tidak bertaubat dan tidak
mengingati apa yang mereka berdua lakukan terhadap Amir al-Mukminin
(Ali) a.s.. Maka la’nat Allah, malaikat dan sekalian manusia ditimpakan
keatas mereka berdua”.
(Rujukan: Muhammad bin Ya’kob al-Kulaini ar-Raudhah min al-Kafi jil. 8 hal. 246)
Kesimpulan:
Ø Syi’ah mengatakan Sayyidina Abu Bakar dan Umar r.a. telah melakukan
kezaliman terhadap Sayyidina Ali bin Abi Talib r.a. dan meninggal dunia
dalam keadaan tidak bertaubat di atas dosa tersebut.
Ø Syi’ah mengatakan Sayyidina Abu Bakar dan Umar r.a. dila’nat oleh Allah, malaikat-malaik at dan sekalian manusia.
4. Syi’ah: Kepercayaan Kepada Imam Dua Belas Adalah Rukun Islam Paling Utama
Daripada Abi Fudhail daripada Abi Jaafar a.s. katanya: “Islam
ditegakkan di atas lima perkara; sembahyang, zakat, puasa, haji dan
walayah. Tidak diseru kepada mana-mana rukun sebagaimana seruan kepada
al-Walayah”.
Daripada Fudhail bin Yasar
daripada Abi Jaafar a.s. katanya: “Islam dibina di atas lima perkara, di
atas sembahyang, zakat, puasa, haji dan walayah. Tidak diseru kepada
mana-mana rukun sebagaimana seruan kepada al-Walayah”. Lalu manusia
mengambil keempat-empatny a dan meninggalkan yang ini, iaitu al-Walayah.”
Daripada Ibn al-‘Arzami daripada ayahnya daripada Ja’far as-Sadiq a.s.
katanya: “Asas-asas Islam ada tiga, sembahyang, zakat dan al-Walayah.
Tidak sah (beriman atau menegakkan) salah satu daripadanya kecuali mesti
disertai dengan dua asas lagi”.
(Rujukan: Muhammad bin Ya’kob al-Kulaini al-Usul min al-Kafi jil. 2 hal. 18)
Kesimpulan:
Ø Rukun Islam Syi’ah berbeza dengan rukun Islam Ahl as-Sunnah Wa
al-Jama’ah dan perbezaan pada rukun agama membawa kepada perbezaan dari
segi akidah.
Ø Syi’ah mengatakan Ahl as-Sunnah
telah meninggalkan rukun Islam terpenting di sisi mereka iaitu
al-Walayah dan hanya mengambil empat rukun sahaja.
Ø Syi’ah telah menolak salah satu rukun Islam paling utama di sisi Ahl as-Sunnah iaitu mengucap dua kalimah syahadah.
Ø Syi’ah mengatakan ibadat sembahyang dan zakat Ahl as-Sunnah dan
ibadat-ibadat yang lain tidak sah kerana tidak disertakan dengan
al-Walayah iaitu kepercayaan kepada dua belas imam sebagaimana pegangan
Syi’ah[1].
[1] Dua belas imam Syi’ah itu ialah:
1. `Ali bin Abi Talib (wafat 40 H)
2. Hasan bin `Ali (wafat 50 H)
3. Husain bin `Ali (wafat 61 H)
4. `Ali Zainal `Abidin bin Husain (wafat 94 H)
5. Muhammad al-Baqir bin `Ali Zainal `Abidin (wafat 117 H)
6. Ja`far as-Sadiq bin Muhammad al-Baqir (wafat 148 H)
7. Musa al-Kazim bin Ja`far as-Sadiq (wafat 183 H)
8. `Ali ar-Ridha bin Musa Kazim (wafat 202 H)
9. Muhammad al-Jawaad bin `Ali ar-Ridha (wafat 220 H)
10. `Ali bin Muhammad al-Jawaad (wafat 254 H)
11. Hasan bin `Ali al-`Askari (wafat 260 H)
12. Muhammad bin Hasan al-`Askari al-Mahdi (ghaib 260 H).
0 komentar:
Posting Komentar
WHAT IS YOUR OPINION?